نقش اختلال استرس پس از سانحه ثانویه و تاب آوری در انگیزش و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان فرزند جانباز

اهداف: اختلال استرس پس از سانحه علاوه بر فرد مورد ابتلا می تواند سایر اعضای خانواده را نیز دچار آشفتگی روانی کند که این پدیده را اختلال استرس پس از سانحه ثانویه می نامند و گمان می رود برخی از مشکلات تحصیلی فرزندان این افراد مانند کاهش انگیزش و عملکرد تحصیلی را در پی داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش اختلال استرس پس از سانحه ثانویه و تاب آوری در عملکرد و انگیزش تحصیلی فرزندان جانبازان انجام شد. ابزار و روش ها: در این پژوهش تحلیلی- توصیفی از نوع همبستگی، 187 نفر از دانش آموزان فرزند جانباز دوره های اول و دوم متوسطه شهرستان های اردکان و میبد در سال تحصیلی 94-1393 به شیوه نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش، مقیاس استرس ضربه ثانوی، پرسش نامه تاب آوری، مقیاس انگیزش تحصیلی و معدل نیم سال دانش آموزان بود. داده های جمع آوری شده، با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: بین اختلال استرس پس از سانحه ثانویه و عملکرد (37/0-=r) و انگیزش تحصیلی (39/0-=r) رابطه معکوس معنی دار و بین تاب آوری و عملکرد (54/0=r) و انگیزش تحصیلی (56/0=r) رابطه مثبت معنی دار وجود داشت (01/0p<). همچنین متغیرهای اختلال استرس پس از سانحه ثانویه و تاب آوری قادر به پیش بینی انگیزش و عملکرد تحصیلی دانش آموزان بودند که نقش پیش بینی کننده تاب آوری بیشتر از اختلال استرس پس از سانحه ثانویه بود (05/0p<). نتیجه گیری: اختلال استرس پس از سانحه ثانویه و تاب آوری می توانند نقش معنی داری در پیش بینی انگیزش و عملکرد تحصیلی دانش آموزان فرزند جانباز داشته باشند.